Rodzinom zwracającym się do psychoterapeuty o pomoc zwykle wydaje się, że wyczerpały już własne zdolności radzenia sobie z konfliktem pokoleń, zachowaniem dzieci budzącym zastrzeżenia dorosłych albo innym problemem, na którym wszyscy się koncentrują. Wiecie, że nie możecie żyć tak dalej. Potrzebujecie zmiany, ale czujecie się bezsilni.
Podczas psychoterapii rodzinnej w pewnym sensie dołączymy do Waszej rodziny. Wspólnie będziemy rozmawiać o tym, co jest dla Was ważne. My nie powiemy Wam, jak powinna wyglądać i funkcjonować Wasza rodzina. Ustalicie to sami.
Poprosimy każdego z Was o opowiedzenie o Waszym życiu. Będziemy Was zachęcać do wsłuchania się w każdą z tych historii. Do przyjrzenia się pozostałym członkom rodziny tak, jak dotąd na nich nie patrzyliście. Wyobrażenia sobie, co mogą myśleć i czuć; jak mogą rozumieć i wyjaśniać sobie to, co dzieje się między Wami.
Jeśli zajdzie taka potrzeba, będziemy pobudzać Wasz namysł i rozmowy o tym, skąd mogą brać się podobieństwa i różnice w Waszym doświadczaniu rozmaitych sytuacji. Pokazywać Wam, jak w dialogu wspólnie znajdować nowe sposoby rozumienia problemów i możliwe nowe sposoby działania. Kiedy już je odkryjecie, razem wybierzecie najlepsze dla potrzeb i możliwości Waszej rodziny i każdego z Was.
Psychoterapię par i rodzin prowadzimy we dwie. To naszym zdaniem najkorzystniejsze dla rodziny, choć także i dla nas. Pozwala na maksymalne zaangażowanie we współpracę z Wami, wzajemne uzupełnianie się, korzystanie z wiedzy i doświadczeń nas obu. Wspomaga też nasz rozwój jako psychoterapeutów.
Spotkania w psychoterapii rodzin trwają zazwyczaj 80-90 minut i odbywają się co dwa tygodnie.
